Samengesteld ….. en trouwen?
Trouwen en scheiden. Veel mensen in een samengesteld gezin hebben er al ervaring mee. En wat doet dat met je? Wat doet dat met het idee van trouwen?
Trouwen moet
Een stel uit mijn praktijk kende elkaar al 1,5 jaar. Ze woonden net samen en wilden ook trouwen. Daar gaf het een hoop gedoe: de kinderen en de ex gaven allemaal tegengas, maar het maakte voor hen alleen maar meer duidelijk dat er maar een ding écht belangrijk was: het huwelijk moest zo snel mogelijk plaatsvinden en met steeds grotere spoed en in steeds grimmiger sfeer werd er voorbereid voor ‘de grote dag’.
Trouwen, ach waarom?
Een ander stel kent elkaar nu 7 jaar en ze wonen 1,5 jaar samen. Over trouwen denken ze nog niet na: “eerst maar eens zorgen dat we het gezellig krijgen met de vier kinderen die in-en uitvliegen in allerlei verschillende schema’s.” Daar zijn ze erg druk mee en in de gesprekken leren ze dat de kinderen weliswaar erg belangrijk zijn, maar dat ruimte en tijd voor henzelf en de bijzondere band die ze met elkaar hebben, ook van niet te onderschatten belang is: zij dragen samen dat samengestelde gezin. Ik ben benieuwd of uit dat gewijzigd gezichtspunt nog een keer een huwelijk komt.
Verloofd
En hoe zit ik er zelf dan in? We wonen alweer een aantal jaren samen. Toen we een weekendje weggingen om te vieren dat we elkaar 10 jaar kenden, vroeg mijn partner mij ten huwelijk. Dus opeens werd de vraag actueel.
Hoe vertel je het de kinderen dan? ‘Tegelijk’ besloten we na wijze raad. Na enig gemanoeuvreer hadden we de drie kinderen op een avond bij elkaar aan tafel. De avond ervoor lichtten we allebei onze ex in. Mocht het slecht vallen, dan konden ze daar in ieder geval terecht.
Hoe reageren de kinderen
Op die avond proostten we eerst op de kinderen en hun prestaties van de afgelopen tijd. Daarna vertelden we dat we een tweede proost wilden uitbrengen op ons voorgenomen huwelijk. Hun reacties waren net zo divers als ze zelf zijn. De eerste was lyrisch en wilde vooral weten wáár we gingen trouwen. Het liefst een tropisch eiland en of we dan ook haar vriendinnen wilden uitnodigen. Kind twee feliciteerde ons hartelijk: zolang wij het goed hebben, is het voor hem prima, want zou er in praktijk voor hem iets veranderen dan?
De derde was stil tot hij in tranen uitbrak. Beschaamd omdat hij niet blij kon zijn zoals de andere twee en tegelijk zo verdrietig omdat deze trouwplannen weer zo pijnlijk duidelijk maakten dat zijn ouders echt niet meer bij elkaar zouden komen.
Langzaam-aan
We zijn allebei gescheiden en we weten allebei dat we het anders willen dan toen. We geloven dat het helpt in de voorbereiding op weg naar dit nieuwe huwelijk. Het houdt ons scherp en maakt ons bewust van wat we belangrijk vinden. We gaan langzaam, we nemen de tijd en doen het alleen ‘als het klopt’. Het zal nog wel een tijdje duren voordat we echt trouwen. De jongste krijgt daarmee tijd om te wennen en de oudste gunnen we een tropische vakantiebestemming in de tussentijd, want dat huwelijk houden we graag lokaal.
Marjolein van der Linden, eigenaar van TAAAFEL dé basis voor samengestelde gezinnen